Montanhes areneses
Aqueres montanhes,
que tan nautes son,
m'empèishen de véder
mèns amors a on son.
Montanhes araneses,
a on es pastors
es hònts regalades
tròben, e jordons.
Montanhes coronades
tot er an de nhèu,
tan nautes e bères
que vos pune eth cèu.
Montanhes araneses,
pientades de rius,
de totes grandeses
vos adorne Diu.
Nòsti amors veiguéretz
com rosèr florit;
volem com es pares,
guardant-vos, morir.